0212 482 10 80
Bize Ulaşın!
Metal matrisli kompozit malzemelerin, geleneksel malzemeler karşısında üstün mekanik özellikler sergilemesi, son
yıllarda bu malzemelerin üretim teknikleri üzerinde daha yoğun çalışmalar
yapılmasına yol açmıştır. Buna rağmen, bu malzemelerin üretim maliyetleri hala yüksek değerlerdedir. Metal matrisli bir kompozit malzemenin üretim tekniği; üretilecek parçanın şekline, istenilen mekanik
ve fiziksel özelliklere, matrise, takviye elemanı şekli ve türüne göre
belirlenir. Her üretim yönteminin kendine özgü avantajları ve dezavantajları
mevcuttur. Ancak tüm kompozit üretim yöntemleri, geleneksel malzeme üretim
yöntemleri ile karşılaştırıldığında matris ve takviye fazı arasındaki etkileşimler nedeniyle karmaşıklığıyla dikkat
çekmektedir.
Üretim
yöntemlerini katı faz üretim yöntemleri, sıvı faz üretim yöntemleri ve diğer
yöntemler olarak sınıflandırılabiliriz:
a ) Katı Faz Üretim Yöntemleri
• Toz Metalurjisi Teknikleri
• Difüzyon Bağı Yöntemi
b ) Sıvı Faz Üretim Yöntemleri
• Sıvı Metal İnfiltrasyon
• Sıkıştırma Döküm
• Sıvı Metal Karıştırma
• Plazma Püskürtme
c) Diğer Yöntemler
• Rheocasting ve Compocasting
Döküm Teknikleri
• Vidalı Ekstrüzyon
• In-Situ Tekniği
• XD Tekniği
Üretim yönteminin seçiminde, üretilecek mamul veya
yarı mamulün önceden
belirlenen fiziksel ve mekanik
özelikleri değerlendirilip, şu parametreler dikkate
alınarak yöntem belirlemesi yapılır:
·
Çalışma sıcaklığı aralığı
·
Takviye malzemesi şekli
·
Matris malzemesi ile takviye malzemesinin uyumu
·
Matris ve takviye
malzemelerinin ek işlem gereksinimi
·
Matris malzemesi ile takviye malzemesi arasında oluşabilecek reaksiyonlar
·
Elde edilecek üründen istenen boyut
tamlığı
·
Takviyenin matris malzemesi
içerisinde dağılımının homojen
olması
· Matris-takviye arayüzey bağının tam olarak sağlanabilmesi.
Kaynak :
Doç. Dr. Adem ONAT Sakarya 2015
