
Metal esaslı kompozit malzemeler, istenen ve gerekli özellikleri sağlamak
üzere en az biri metal olan iki veya daha fazla farklı malzemenin sistematik
bileşimiyle elde edilen yeni malzemelerdir. MMK malzemeler alaşımlarla elde edilemeyen özellikleri sağlamak üzere, bir metal matris içinde sürekli fiber veya
kısa fiber, whisker veya partikül şeklinde takviye fazı içerirler.
Matris, takviye fazını bir arada tutmaya yarayan bağlayıcı gibi davranır
ve asıl işlevi katkı fazına yükü iletmektir. Belli bir uygulama alanında
kullanılmak üzere en uygun kompoziti elde edebilmek için metal matrisli kompozitin
bileşenleri hakkında tam ve ayrıntılı bilgiye sahip olmak gerekmektedir.
Kompozit malzeme tasarlanırken takviye elemanının; cinsi,
şekli, boyutu, dağılımı, yüzey özellikleri, kimyasal kompozisyonu, dağılım miktarı ve homojenliği gibi
özgün ve yapısal özellikleri çok önemlidir. Bunun
yanı sıra, metal matrisin de nitelikleri dikkate alınmalıdır. Ayrıca takviye
fazı ile matris alaşımının kimyasal olarak uyumluluğu da önemli bir konudur.
Günümüz şartlarında üretilebilen metal matrisli kompozit malzemeler üç
gruba ayrılmaktadır. Bunlar:
a)
Partikül Takviyeli MMK malzemeler: Elastiklik
modülünün, belli oranda da mukavemetin artmasıyla amacıyla bağlayıcı matris içine
partikül şeklindeki takviye malzemelerinin ilavesi
ile oluşturulan MMK malzemelerdir.
Partikül takviyeli MMK malzemeler düşük maliyetlerinin yanı sıra
rijitlikte dikkate değer gelişme sağlamakta olup hemen hemen izotropik
özellikler gösterirler. Ancak mukavemetteki gelişme sınırlıdır. Ayrıca
kopmadaki şekil değişiminin ve kırılma tokluğunun düşük olması da bu
kompozitlerin zayıf yönleridir.
b)
Whisker veya Kısa
Fiber Takviyeli MMK malzemeler: Partikül takviyeli metal matrisli kompozitlere göre daha yüksek mukavemet ve
yük iletimi yeteneğine sahip MMK malzemeler olup partikül esaslılara oranla daha pahalıdırlar.
c)
Sürekli Fiber Takviyeli MMK malzemeler: Fiberin
yüksek performanslı tüm özelliklerini taşıyan MMK malzemelerdir.
Sürekli fiber takviyeli MMK malzemeler elastiklik modül ve mukavemetin en iyi kombinasyonunu
vermelerine karşın anizotropiktirler. Asıl zayıflıkları ise kullanılan
fiberlerin ve kompozit üretim maliyetlerinin oldukça yüksek olmasından kaynaklanmaktadır.
Dolayısıyla belirtilen kompozit sistemlerinin her birinin kendine has
üstünlükleri ve zayıflıkları söz konusudur.
Tablo 1. Bazı
metal matrisli kompozit malzemelerin mekanik özellikleri
İlk geliştirilen MMK malzemeler, Bor fiberleriyle güçlendirilmiş
Alüminyum alaşımlarıdır. Bu malzemelerde kullanılan bor fiberleri, volfram telden altlık
üzerine bor kimyasal
buharının yığılmasıyla elde edilmektedir.
Hacimce %51 bor katılarak 6061 alüminyum alaşımının çekme dayanımı 310 MPa'dan
1417 MPa'a, çekme elastik modülü ise 69 GPa'dan 231 GPa'a yükselmektedir.
Al-Bor kompozit malzemeleri uzay
mekiğinin gövde elemanları gibi yerlerde kullanılmaktadır.
Genel olarak bakıldığında metal
matrisli kompozitlerin, metallere göre üstün olan özellikleri şunlardır:
•
Yüksek mukavemet / yoğunluk oranı,
başka bir deyişle
spesifik mukavemet
•
Yüksek elastiklik modülü
/ yoğunluk oranı,
başka bir deyişle
spesifik modül
•
Daha iyi yorulma direnci
•
Yüksek sıcaklıklarda mukavemetini koruyabilme ve düşük sürünme oranı
•
Düşük termal genleşme katsayısı
•
Daha iyi aşınma direnci
Metal matrisli kompozitlerin dezavantajları olarak ise şu maddeler
sayılabilir:
•
Sürekli fiber takviyesinin söz konusu olduğu
durumlarda zor ve karmaşık üretim prosesleri (döküm yöntemi hariç)
•
Metallere göre sünekliğin belli oranda
azalması
•
Yüksek maliyetli üretim sistemi ve teçhizat
•
Yeni gelişen bir teknoloji olması
nedeniyle firmaların ve üreticilerin deneyimsiz oluşu
Özellikle döküm yönetimi
ile üretilen partikül
takviyeli MMK malzemeler, sürtünme ve aşınma
dayanımının istendiği alanlarda küçümsenmeyecek oranda endüstriyel uygulama
alanına sahiplerdir.
Örneğin, Al-Grafit ve Al-SiC MMK pistonlar, yüksek aşınma dayanımı sağlamaları ve yakıt tüketimini azaltmalarından dolayı ön plana çıkmaktadırlar. Bu tür kompozitlerin diğer kullanım şekilleri yatak malzemesi, elektrik kontak malzemesi ve silindir gömleği olabilmektedir.
Kaynak :
Doç. Dr. Adem ONAT Sakarya 2015